شمال نیوز :به انگیزه صعود تیم دسته یکی « صنعت نفت آبادان » که با هدایت یک مازنی صورت پذیرفت ، یکی از کاربران شمال نیوز در یادداشتی از نادر دست نشان چهره نام اشنای فوتبال استان و کشور تجلیل کرد و مطالبی قابل تامل را بیان کرد .

با هو می خوانیم :

هیچ وقت آدم رویا پردازی نبوده و هیچ وقت فکر نمی کرد روزی به این مرحله از زندگی برسد و تمامی این ها را خواست خداوند می داند.

نادر دست نشان را می گویم ....

شاید در دوران جوانی آرزویش این بود روزی به تهران برود ودر یک تیم باشگاهی معروف بازی کند.علی رغم پیشنهادات زیاد از مردان بزرگ فوتبال چون علی پروین، بخاطر نساجی و مردمان مازندران از خیلی چیزها گذشت و عدم رسیدن به پیراهن تیم ملی را می توان به موضوع فوق ربط داد.اما او شخصیتی است که با اعتقاد به توانائی هایش خود را به چنین موفقیتهائی رساند و اگر می بینید که او همواره موفق بوده به این دلیل است که با واقعیات زندگی کنار آمده و توکلش به خداست.

البته هیچ شخصی بی نقص و کامل نیست.یکی از مربیان مازندرانی که پنجمین دهه پربار زندگی ورزشی خود راطی می کند نادر دست نشان است. یک شمالی که علاوه بر افتخارات دوران بازی ،مدارج مربیگری خود را با کمک نبوغ و هوش بالایش طی کرده و خود را به یکی از مربیان موفق فوتبال ایران تبدیل کرده است.در سالهای اخیر بارها برایش رسانه ها نوشتند.

از زندگی اش،از کودکی اش،از کارهای خیروخداپسندانه او که سعی می کند کسی متوجه آن نشود.درجائی عنوان کردیم ،به ما گفت نباید اعلام می کردی،چون اجر کار از بین میرود.گفتیم چرا نیاید بدانند که تو در حد توانت کمک میکنی و دست افراد محتاج را میگیری. چرا باید عده ای که بیرون گود نشسته اند به تو خرده بگیرند و تنها نظرات کارشناسی خود را مطرح کنند. باید بدانند که تو نادر دست نشان فرزند ( قدرت) هستی و می مانی.

او گذشته اش را از یاد نبرده و به همین دلیل است که سعی می کند به افراد مستحقی که می شناسد را کمک کند. هنوز پیکان قدیمی سبز رنگش را به یاد دارد.سالها از آن روزها گذشته است و او همیشه از نساجی و هواداران واقعی و فهیمش به نیکی یاد می کند و خود را از آنها میداند.

همین سالهای پیش بود وقتی از یزد و کرمان به قائم شهر می آمد جای تعجب داشت که با چه حرارتی به امور کاری اش در فروشگاه ورزشی اش رسیدگی کرده و جدیت و پشتکارش برای من عجیب بود و همین خصوصیتهایش باعث موفقیتش در زندگی و ورزش است.

وقتی به کوچه و پس کوچه های محل زندگی او (سید محله) در قائم شهر می رفتیم بچه های زیادی را می دیدیم که با یک توپ پلاستیکی فوتبال بازی می کردند و با خود می گفتند « شاید ما هم روزی نادر شویم » . مگر نادر با همین توپ پلاستیکی بازی نکرد؟ مگر او با همین توپها شوت نزد؟ چه شد که او اسطوره فوتبال مازندران شد؟ همه مردم قائم شهر داستان زندگی او را در گذشته می دانند و ورزشی ها آن را الگوئی برای خود قرار داده اند.

بد شانسی های او با نساجی که البته جزئی از فوتبال است در اواخر سال 88 یکی از بدترین خاطرات اوست. هواداران نساجی باید در همان سال به او فرصتی می دانند تا او بتواند ساختار فوتبال نساجی را درهمان زمان اصلاح کند و در بحث بازیکن سازی و فوتبال آکادمیک تجربیاتش را به فوتبال مازندران انتقال دهد .ولی متاسفانه آنقدر فضا را بحرانی و شروع به حاشیه سازی نمودند تا نادر از مسیر هدف خود دور و به سمت نتیجه گرائی برود و به فکر تغییر سبک نیافتد.البته او هم حق داشت ،چون فشار و استرس زیادی از همان ابتدای فصل براو و مجموعه اش وارد بود و تغییر نسل و سبک ، نیاز به زمان داشت و در چند ماه نمی توانست این کار را انجام دهد.

او ترجیح داد در آن سال سکوت کند و شاید این سکوت چندین سال طول بکشد و می دانست که اظهار نظر در این مورد به صلاحش نیست و بیشتر زخم ها را باز می کند.اما سکوت او سرشار از نا گفته هاست.

او با هوش و ذکاوتی که داشت به این نتیجه رسید : « سکوت ! »

بهترین راه برای مبارزه با منتقدانش !

گرچه دوست داشتیم در همان سال نساجی را با نادر به جای نفت تهران در لیگ برتر ببینیم.

وقتی از او میپرسیم چرا سکوت؟ نگاهی به ما می اندازد و می گوید چه باید میکردم....خودم هم ناراحت بودم. نمیدانم آن سال چه اتفاقی افتاد! عده ای فضا را برای من و شاگردانم تیره و تار نمودند.شرمنده مردم و هواداران واقعی نساجی هستم.من در عمر ورزشی ام بارها شکست خورده ام اما سعی کردم همیشه باتلاش و پشتکارتوانائی هایم را ثابت کنمکه البته توانست در آن سال با صعود نفت تهران به لیگ برتر توانائیهایش را به رخ بکشد.

سکوت او اما ، بغضی است که همچنان در گلویش گیر کرده است.شاید می خواسته با این سکوتها نمک روی زخم نپاشد.

بله ، فوتبال بی رحم است. اگر شکست بخورید از محبوبیت دور می شوید و این از خاصیت فوتبال است.اما نادر از جمله مربیانی است که همیشه بازگشتی دوباره به «محبوبیت» داشت.

 کنار رفتن او از مس کرمان در لیگ برتر در سالهای دور و اوج گرفتن او در همان سالها با پگاه گیلان و استیل آذین تهران نمونه ای شاخص از غروب و طلوع این مربی کاربلد می باشد ودر لیگ امسال هم با عملکردش در ماشین سازی تبریز و هدایت صنعت نفت آبادان به لیگ برتر(دبل) به منتقدانش در بعد فنی ثابت کرد که هیچ گاه غروب ابدی نخواهد داشت و به همگان فهماند که عزت را خدا به انسان میدهد و بس.

قائم شهر – سید کیوان موسوی